Straż Graniczna Ośrodek Szkoleń Specjalistycznych SG im. gen. bryg. Wilhelma Orlika-Rückemanna Kurs doskonalący z zakresu Kwalifikowanej Pierwszej Pomocy - Aktualności

W szkoleniu wzięli udział funkcjonariusze z Podlaskiego, Bieszczadzkiego, Śląskiego i Nadodrzańskiego Oddziału SG. Znajomość zasad kwalifikowanej pierwszej pomocy przez funkcjonariuszy Straży Granicznej jest bardzo ważna, ponieważ może ona uratować życie ludzi w sytuacjach kryzysowych. W związku z tym, funkcjonariusze mogą spotkać się z różnymi zdarzeniami w służbie, grożącymi zdrowiu i życiu, takimi jak: obrażenia, krwotoki, zatrucia, oparzenia, hipotermia, udar cieplny, zawał serca, czy udar mózgu. W takich sytuacjach, szybka i skuteczna reakcja może być kluczowa dla przeżycia ofiar.

Kwalifikowana pierwsza pomoc to zespół czynności podejmowanych przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia i umiejętności, mających na celu ratowanie życia i zdrowia poszkodowanych, a także zapobieganie pogorszeniu się ich stanu. Kwalifikowana pierwsza pomoc różni się od zwykłej pierwszej pomocy tym, że może obejmować użycie dodatkowych środków i sprzętu, takich jak: defibrylator, zestaw do wentylacji, podanie tlenu. Kwalifikowana pierwsza pomoc wymaga również posiadania specjalistycznej wiedzy i praktyki, a także aktualizowania swoich kwalifikacji co najmniej raz na 3 lata.

Funkcjonariusze Straży Granicznej powinni być przygotowani do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy, ponieważ może to znacznie zwiększyć szanse na przeżycie i ograniczyć powikłania u poszkodowanych. Niektóre z korzyści, wynikające z znajomości zasad kwalifikowanej pierwszej pomocy to:

• zwiększenie bezpieczeństwa i zaufania wśród funkcjonariuszy i społeczeństwa,
• poprawa współpracy i komunikacji z innymi służbami ratowniczymi i medycznymi,
• zmniejszenie ryzyka wystąpienia zespołu stresu pourazowego i innych zaburzeń psychicznych u funkcjonariuszy i poszkodowanych,
• zwiększenie prestiżu i profesjonalizmu SG,
• po zakończeniu kursu uczestnicy przystąpili do egzaminu państwowego uzyskując tytuł ratownika. Nad przebiegiem egzaminu, czuwał lekarz specjalista medycyny ratunkowej. 

Uzyskanie tytułu ratownika daje możliwość i obowiązek wykonywania czynności określonych w art. 14 Ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, takich jak np. resuscytacja krążeniowo-oddechowa bez przyrządowa i przyrządowa (także z podaniem tlenu oraz według wskazań defibrylatora zautomatyzowanego). Dodatkowym atutem posiadania tytułu ratownika KPP jest możliwość pracy jako ratownik wodny (po ukończeniu dodatkowych szkoleń m.in. szkolenie na ratownika wodnego, KPP), przy obstawach zdarzeń jako pomoc medyczna, praca przy wyciągu narciarskim oraz w transporcie medycznym.

Nowi ratownicy będą posługiwać się tym tytułem przez okres 3 lat od daty wystawienia zaświadczenia o ukończeniu kursu.

Nad wysokim poziomem szkolenia czuwali prowadzący szkolenie: ratownicy medyczni, funkcjonariusze Państwowej Straży Pożarnej oraz wykładowcy OSS SG w Lubaniu.